Wielka Sobota w Kościele katolickim wiąże się z tradycją święcenia pokarmów. W goleniowskich świątyniach widać dzisiaj tłumy wiernych.
Wielka Sobota to w tradycji religijnej wigilia Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Zwyczaj noszenia święconek do kościoła powstał w XIX wieku. Wtedy też rozmiar święconki, ze względów praktycznych, uległ zmniejszeniu – choć początkowo były to i tak duże, wiklinowe kosze, a nie znane współcześnie koszyczki.
W tych ostatnich dzisiaj znajduje się to, co i przed kilkoma wiekami święcono w Wielką Sobotę. Są więc zazwyczaj jajka, kiełbasa, chleb, sól, chrzan. I tak jak dawniej święcone stroi się białą serwetką i zielonymi listkami bukszpanu.
Jak podaje strona historia.dorzeczy.pl, każdy pokarm znajdujący się w koszyku ze święconką ma swoją symbolikę:
- Baranek – wykonany z cukru (niegdyś masła) to symbol zmartwychwstałego Chrystusa i zwycięstwa życia nad śmiercią,
- Chleb – to także symbol Jezusa Chrystusa,
- Jaja – są symbolem płodności i rodzącego się nowego życia. Kiedyś uważano, że by zapewnić sobie powodzenie, trzeba święcić nieparzystą liczbę pisanek,
- Sól – to symbol życia, trwałości i nieśmiertelności,
- Wędlina – jest symbolem dobrobytu,
- Masło – symbolem dostatku,
- Chrzan – to symbol męki Jezusa Chrystusa,
- Kurczaczek lub zajączek wielkanocny – to symbol odradzającego się życia.