/
Paweł Palica

Tak wyglądał szpital w Goleniowie przed wojną. Archiwalne zdjęcia

W archiwach odnalezione zostały zdjęcia, na których widać, jak goleniowski szpital wyglądał niemal wiek temu.

Do fotografii wykonanych w czasach niemieckiego jeszcze Gollnow dotarł Jarosław Jancelewicz, założyciel goleniowskiego Mini Muzeum Goleniów i Okolice. Odnalazł je w archiwum magistratu w Maszewie, a widać na nich to, jak w latach 30. ubiegłego wieku, tuż po remoncie, wnętrza szpitala wyglądały.

Jak wynika z informacji zebranych przez Józefa Kazanieckiego z Ośrodka Dokumentacji Dziejów Ziemi Goleniowskiej “Żółty Domek”, goleniowski szpital miejski założony został w 1836 r. i mieścił się w budynku Dobroczynnej Fundacji St. Spiritus (Stiftung des Hospitals „St. Spiritus”). 15 lutego 1899 r. przy obecnej ul. Nowogardzkiej otworzono szpital powiatowy. Posiadał on w tym czasie 47 łóżek. Trzeci szpital funkcjonował w Zakładzie Karnym.

W czasie rozbudowy szpitala miejskiego w latach 20. XX w., jego funkcję przejął przystosowany na ten cel budynek byłej siedziby Towarzystwa Rolniczego przy ul. Neue Verkehrstrasse (obecnie ul. Szkolna 25, budynek po Komendzie Policji). Po remoncie szpital wrócił na swe pierwotne miejsce, a w budynku Towarzystwa Rolniczego uruchomiono oddział leczenia chorób płucnych. W 1938 r. oddział przeniesiono do szpitala w Nowogardzie, czyniąc miejsce dla szkoły zawodowej. Szkoła funkcjonowała do końca 1944 r. Zamknięto ją z powodu braku nauczycieli, którzy zostali powołani na front, a puste lokale wykorzystano dla uciekinierów i osób ze zbombardowanych rejonów.

W 1935 r. rozpoczęto przebudowę szpitala powiatowego. Na przełomie lat 20. i 30. XX w. szpital zatrudniał 1 lekarza, 5 sióstr i 1 dozorcę. Dysponował 53 łóżkami. Lekarzem naczelnym był w tym czasie dr Wilhelm Büsing (w 1937 r. mieszkał przy ul. Barnimstr. 17). Nowo rozbudowany szpital rozpoczął pracę wiosną 1936 r.

Mini Muzeum działa w ścisłym centrum miasta, przy ul. Grunwaldzkiej. Przy wejściu do niego przyciąga wzrok kącik, w którym urządzona została kuchnia z opalaną drewnem kuchenką z fajerkami, starymi naczyniami, a nawet kalendarzem – zdzierakiem z 1961 roku. Za nią obejrzeć można między innymi gabinet lekarski z archaicznym, sowieckiej produkcji aparatem rentgenowskim i fotelem ginekologicznym, na którym mało która kobieta odważyłaby się pewnie teraz położyć, urządzenie do wytwarzania płatków owsianych i wiele innych, bardzo ciekawych eksponatów. Polecamy!

Przeczytaj również:

To top